Aska                    *07-05-1991 / †14-03-2008

Minto                    *07-05-1991 / †16-01-2008

Aska en Minto waren onze eerste twee HTK katten. Broer en zus.
In januari 1991 beloofde mijn huidige man mij een kitten voor mijn verjaardag. We zaten op dat moment t.v. te kijken naar de Olympische spelen voor eskimo's en indianen. Deze werden gehouden in het plaatsje Minto in Alaska. We hadden dus snel een naam voor het katje dat ik zou krijgen nl. Minto.
In mei werd er bij vrienden van mijn ouders een nestje van twee kittens geboren. En hiervan zochten wij Minto, het poesje uit. Toen ik na enkele weken Minto ging ophalen, zei de man neem die andere ook maar mee anders raak ik hem toch niet kwijt. Ik wist niet wat mijn man hiervan zou vinden, maar toen ik met een doos met twee kittens thuis kwam, heeft hij de hele avond met ze op de grond liggen spelen. Er moest nog wel een naam worden bedacht voor het katertje. Minto was dus een plaats in Alaska, maar dat vonden we te lang en werd afgekort naar Aska.
Toen in 1999 een derde kat (onze asiel-coon) bij ons kwam wonen moest voor ons dit ook iets met Alaska te maken hebben en zo werd zij Juneau (de hoofdstad van Alaska) genoemd.

Toen er in 2009 een cattery naam moest worden aangevraagd, was het voor mij duidelijk. Het moest wederom iets met Alaska te maken hebben. Zo kwam ik op Mount Denali de hoogste berg van Alaska. Denali betekent in de taal van de Athabasken (oorspronkelijke bewoners van Alaska) ook nog hoogste of grootste wat ook nog weer van toepassing is op de maine coon. Een voor ons perfecte naam dus. Gelukkig werd mijn eerste keus toegewezen en heet deze cattery dus Mount Denali.

Aska en Minto jullie hebben bijna 17 jaar bij ons gewoond.
Als dank voor al jullie liefde is deze cattery in zekere zin naar jullie vernoemd.

 Lieve knuffels van Lilian.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Juneau, onze asiel-coon.

* 30-06-1999                                                                     † 30-08-2012

Juneau was onze asiel-coon, onze eerste langharige poes (kastraat). Ze is in het najaar van 1999 bij ons komen wonen. Ik werkte toen als vrijwilligster bij de dierenambulace en zag haar in het quarantaine gebouw van het asiel waar we mee samenwerkte. Ik was opslag verliefd op dit zieke kleine grijze katje. Na overleg met de beheerder heb ik haar mee naar huis gekregen omdat ze zo ziek was dat ze twee weken in quarantaine waarschijnlijk niet zou overleven. Ze bleek een dubbele longontsteking en een voorhoofdsholte ontsteking te hebben. Na een heleboel dierenarts bezoeken en medicijnen knapte ze langzaam op. Er waren inmiddels twee maanden verstreken en niemand had haar terug gevraagd. Terug naar het asiel om te plaatsen kon ik niet meer en dus is ze bij ons blijven wonen. Ze heeft nog enkele jaren chronisch geniest, maar de laatste jaren had ze hier geen last meer van. Ze was onze grootste knuffel en liep iedere avond om 8 uur over de bank te ijsberen tot ik ging zitten met de koffie, ze kon dan eindelijk op schoot liggen. Dit was dan haar plekje en er mocht ook geen andere kat in de buurt komen.

Op donderdag 30 augustus 2012 hebben we Juneau helaas moeten laten inslapen, 's woensdag werd bij haar acuut nierfalen geconstateerd. We hebben haar een kans gegeven en haar geprobeerd er door te halen. Dit is helaas niet gelukt.

Lieve Juneau, je was mede naamgever  aan deze cattery. We zijn dankbaar voor al je lieve knuffels en zullen je nooit vergeten.
Nog één laatste keer:  Nootje kus.

Liefs Lilian

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥